Pamiętnik jako gatunek literacki?

ewulinka

Ostatnio można zauważyć coraz więcej książek w formie pamiętników (najczęściej pisanych przez nastolatki/ów). Nie będe podawała przykładów, bo pewnie dobrze je znacie (a może nie?)
Co sądzicie o takich książkach?
Jeśli chodzi o mnie to je lubię , ale często wkurza mnie to kiedy przypis pokazuje, że ktoś pisał to np. w drodze do szkoły- to nierealne Confused

Adminka · Gość

A mnie denerwuje przypis autora informujący, że powyższy tekst jest głupi i niewart czytania. Ponadtodawno go napisał i jest trochę bez sensu. No i w ogóle, to on jest dyslektykiem i proszę nie zwracać uwagi na błędy... wrrr...

Aislinn

Rzeczywiście, większość książek w formie pamiętników pisana jest, może nie tyle PRZEZ nastolatków, ale DLA nastolatków. Na ten przykład książki takie jak ,,Pamietnik księzniczki", ,,Dziennik Adriana Mole'a", ,,Dziennik nastolatka" itp. są śmieszne itd. ale nic poza tym. A ich problemy, jak na mój gust, są nieco wydumane, i powodowane przede wszystkim autosugestią.

tylkoprawda

Lubię.
Zdarzają się oczywiście denne i bezpłciowe, ale są też dobre.
Do takich zaliczę np. "Pamiętnik narkomanki"

bez_senna

Taki powiedzmy "Pamietnik księżniczki" przeczytałam. Ale osobiscie po przeczytaniu tej książki, nic z niej nie wyniosłam. Jej problemy.... jakby to ująć? Są po prostu głupie. Jak można wałkować jeden temat przez 200 stron...

ewulinka

Tam było kilka wątków (??) Ja lubię takie książki, bo można się przy nich nieźle uśmiać np. Zwierzenia Georgi Nicolson są genialne!!! Wynosze z nich wiele powiedzonek, którymi operuję wśród znajomych i jest niezły ubaw ^^

Aislinn

Ze "Zwierzeń Georgii Nicolson" czytałam jedną część, ale nie za bardzo mi się podobała.
Była trochę, jakby to powiedzieć...obleśna?
No cóż, ale o gustach się nie dyskutuje.

pozdrawiam

tylkoprawda

Słyszałam zę "Zwierzenia Geargii Nicolsen", to książka taka troche mhy... napisze to brzydku, zboczona. Ale nie czytałam, więc nie sttwierdzam Smile

ewulinka

Ależ pierwszy raz słysze! To sa idiotyczne problemy trochę mało inteligentnej nastolatki. No chyba, ze całowanie z chłopakiem jest dla ciebie zboczone Rolling Eyes

Naprawdę przy tej książce można się nieźle uśmiać ^^

tylkoprawda

W takim razie zobaczę, przeczytam.

A to że zboczona ksiązka, to tylko oinia usłyszana przez moje uszy.
Ale całowanie nie jets dla mnie zboczone ;]

ewulinka

Czytaj, czytaj tylko żeby nie było na mnie jak ci się nie spodoba Very Happy

Kocimiętka

Jedyny pamiętnik - Szalone życie Rudolfa - przypadł mi do gustu.

ewulinka

Mi akurat Szalone życie Rudolfa niezbyt się podobało chociaż ujdzie Razz

Akink

Ja szczerze przyznam, że nie czytałam wielu ,,pamiętnikowych" książek. Za ,,Zwierzenia..." miałam się zabrać, ale jakoś zawsze pod rękę podpada mi inna książka, którą wolę kupić. Być może od kogoś pożyczę.
Pamiętnik Księżniczki... może być, ale tylko trzy pierwsze części. Bo potem? Nuuuuda. Naciągane dla kasy i sławy. Dlatego przeczytałam tylko do 5, a potem żal mi już było pieniędzy.
Tej samej autorki czytałam ,,Dziewczynę Ameryki". Tu podobał mi się jeden wątek – upodabniania się do innych i tracenia siebie. Podobno wyszła druga część, ale nie miałam już na nią ochoty. Ogólnie ,,Dziewczyna..." podobała mi się bardziej niż ,,Pamiętnik...". Była jakaś taka głębsza.
Czytałam też ,,Ala Makota, pamiętnik jakiejś-tam nastolatki". Nie podobało mi się specjalnie, między innymi, dlatego że rzeczona Ala miała lat 13, a wypowiadała się językiem 11. Problemy też miała podobne, a wiedzę o świecie... cóż. Głupie, nierealne problemy, banalna i wytarta fabuła... Nie, raczej nie to, choć dla odprężenia można było poczytać.
Najbardziej nie podobało mi się w tych pamiętnikach to, że mówiły głównie o problemach, których nigdy nie miałam i raczej wątpię, że mieć będę.
Jednakowoż uważam, że pamiętniki nie muszą być złe, a wręcz przeciwnie – mogą wspaniale wprowadzić nas w świat uczuć i przeżyć bohatera, pozwolić nam poznać go lepiej i bliżej. Widać jeszcze na taki nie trafiłam.
Choć, jeśli chodzi o narrację w pierwszej osobie (nie pamiętnik) to znam kilka dobrych książek.

Bibliotekarz_Phil

A ja nie czytałem żadnej książki jako pamiętnik. Wg. mnie są one nienaturalne. Okażę się teraz burakiem, ale walić to Very Happy

Nigdy nie słyszałem o "Zwierzeniach...". nie chcę takich książek przeczytać i nie przeczytam...chyba... :X

ewulinka

Bibliotekarz_Phil nie dziwię ci się, bo to książka typowo dla dziewczyn Blue_Light_Colorz_PDT_04

Bibliotekarz_Phil

Mhm... Dzięki za uprzedzenie. Zresztą jak czytam książki typu "Dlaczego on woli inną?!", "czy głupio wyglądam?" , "moja przyjaciółka się na mnie obraziła." to mi się po prostu śmiać się. Nastolatki mają problemy jak dzieci. A co z dziurą ozonową, głodem na świecie, ociepleniem klimatu, wymieraniem gatunków i końcem świata?!!!! Nic. Jak czytam książkę o rzekomych kłopotach teenagers to, mianowicie Vomit

tylkoprawda

cóż, czasem trzeba zapomniec o tym wszytskim i wrzucić na luz.
Ale tylko czasem.

ewulinka

No wiesz ty też jesteś nastolatkiem Yellow_Light_Colorz_PDT_08

milak

A ja przeczytałam "Pamiętnik narkomanki". Tzn czytałam. Na początku fajne, ale pod koniec, to z nudów zdechnąć można:P

Annis

Owszem większość pamiętników, to pamiętniki nastolatek.Ale nie tylko, bo są także takie pamiętniki, które zawierają w sobie głęboki sens.Lub streszczają okropne wydarzenia, ktore daja nam do myslenia.

milak

Ale. Rosiek pisze jako nastolatka, a potem już jako dorosła kobieta. Niby te jej przemyślenia dają do myślenia, ale jakoś mnie to nie poruszyło.
Tu przekonujący jest tylko fakt, że była narkomanką i jakoś wyszła z nałogu, ale te jej wszystkie poetyckie teksty... Nie, to nie dla mnie. Tak się pod koniec męczyłam, że głowa mała. Tych jej wierszy o śmierci i innych ponurych podtekstach jakoś nie mogłam zrozumieć Smile

lyrie

Pamiętnik może i jest gatunkiem literackim, ale faktycznie - zazwyczaj tworzony dla nastolatków (bo czyta się łatwo, lekko i przyjemnie). "Ala Makota" to może i miła lektura, ale... troszkę ograniczona. Tylko dla rozrywki. A, podobał mi się pamiętnik Anakina Skywalkera i Amidali, ale byłam wtedy małym dzieckiem.
A, jeszcze kiedyś wpadł mi w ręce "Z pamiętnika Elen Rimbauer". Trochę dużo wątków erotycznych, ale przeczytałam i mi się podobało. Tylko że to był prawdziwy pamiętnik, potraktowałam go jako uzupełnienie "Czerwonej Róży" S. Kinga.
Lubię natomiast, kiedy książka pisana jest w pierwszej osobie z perspektywy czasu. Dziennikiem to nazwać trudno, ale pamiętnik - czemu nie?

Bibliotekarz_Phil

Właśnie. Nie lubię pamiętników i chyba nigdy nie polubię. Jako książki są one po prostu śmieszne. Kojarzą mi się w wściekłym różem, rozchichotaną nastolatką i pOkEmOnIasTyM pISsMeM.

P.S Ewulinka, nie jestem nastolatkiem - jestem dzieciuchem ;p

tylkoprawda

a jakie pamiętniki czytałes , Phil?

Bibliotekarz_Phil

Trochę "Pamiętnika Księżniczki" (loooool xd) w bibliotece.

Kaja

Ja tam nie mam nic do pamiętników. Podoba mi się i tyle Wink

milak

Ja większość pamiętników, jakie przeczytałam uważam za takie czysto rozrywkowe narzędzia na zabicie wolnego czasu. Nic nie wnoszą. Po prostu się je czyta. Nie powiem- wciągają, ale nie są wartościowe...
Aczkolwiek są wyjątki.

Kaja

No nie są wartościowe (mam na myśli pamiętniki od Meg Cabot), ale ciekawe jak najbardziej. No i najwazniejsze: przyjemnie się je czyta. A to się liczy, tak samo jak wartość intelektualna książki Smile

milak

No tu się zgodzę.
Gdyby książka nie była wciągająca, to nie wiem, czy ktokolwiek by ją czytał...