Wiersz "Dziewczyna ze snu"

Bibliotekarz_Phil

Szła ciemną ulicą,
noc zakładała swe szaty,
jej kroki dudniły głucho,
deszcz śpiewał serenady.
Była wśród mroku sama,
krople łez spadały na ziemię,
nie znała ciepła słowa "mama",
na jej ręku widniało znamię.

Błękitne oczy tamtej dziewczyny
zapamiętam na zawsze,
jej bladą twarz, jak oblicze zimy
i jej spojrzenie smutne.

Upadła na kolana
cichutko łkając,
płacząc bloleśnie,
nadzieję wciąż mając.
Chciałem jej pomóc - przytulić, pocieszyć.
Sprawić - by nie musiała się tak okropnie męczyć.
Lecz oddalała się, nie mogłem wymówić słowa,
obudziłem się i powróciła mi mowa.

To był tylko sen,
zwyczajne złudzenie,
dziewczyna poszła hen,
a mi zostało wspomnienie.

BiBliotekarz Phil

ewulinka

No no no. Gratuluję. Ja bym tak nie potrafiła Applause

Bibliotekarz_Phil

Jak miło ^^ A m,yślałem, ze mnie zjedziecie, bo trochę sylaby niedobrane, słowa niedobre ^^

freya

Rzeczywiście czasami rymy są niedokadne, ale ogólnie wiersz jako wiersz jest b. ładny Wink

tylkoprawda

mi sie spodobał Smile

Ładny

Kaja

o jaki ładny Razz

Serio, podoba mi się
Gratuluje Smile

zabijacielka

Dla mnie to przypomina, hm, wyliczankę.
Chociaż jak na chłopaka...